تاجکستان من

کم مبین، ای چشم کم بین، تاجکستان مرا،

هم زرافشان، هم بدخشان، رشت و ختلان مرا.

ریشة پیوند ملّت ریشه در جان من است،

از دل ریشم مکن تو ریشة جان مرا.

آرزوهایم به سامان م یرسد از وحدتش،

بی سر و سامان مگو تو نسل سامان مرا.

کم مبین، ای چشم ک مبین، چشمة مهر دلم،

چشمه های خون مکن هر دم تو چشمان مرا.

تاجکستان مرا کوچک مگو کوچیتبار،

می بری تا ملک افغان آه و افغان مرا.

گر تو خوانی خانة دل تاجکستان مرا،

خانة خود خوان همیشه خانه و خوان مرا.