زخم سخن
سه شنبه, ۱۴ آبان ۱۳۹۸، ۰۸:۲۲ ب.ظ
گهی مرغ سخن از پر زدن ماند،
دلم از عالم شعر و سخن ماند.
دریغ آن سخنهای چو قندم،
از این قندم فقط زهر بدن ماند.
خموشی به بود از خرمن زر،
همین پندم مرا مهر دهن ماند.
رمیده بلبلان از باغ و گلشن،
در این گلشن فقط زاغ و زغن ماند.
کجا شد همت مردانة ما،
فقط توهین، فقط تحقیر زن ماند.
همه عالم پرد بر ماه و انجم،
عجم از انجمن تا انجمن ماند.
ز هر زخمی شفا یابد تن من،
ولی زخم سخن در قلب من ماند
